ஓம்நமசிவய!

தடையிலாது என் செயல் முடிப்பாய் போற்றி!
எம்மை தஞ்சமாய் ஏற்பாய் போற்றி!
எம்பால் அன்பே இனிதருள் போற்றி!
ஏழை எமக்கு அருள் ஈவாய் போற்றி!
எய்ப்பினில் வைப்பாய் இருப்பாய் போற்றி!
விழையும் நலங்கள் தருவாய் போற்றி!

இலகுளேசுவர மூர்த்தி!

அண்டவிரிவு தத்துவம்
திரிசரேணு எட்டு கொண்டது இலீகை
இலீகை எட்டு கொண்டது யூகை
யூகை எட்டு கொண்டது யவை
யவை எட்டு கொண்டது மாநாங்குலம்
மாநாங்குலம் இருபத்திநான்கு கொண்டது முழம்
முழம் நான்கு கொண்டது வில்
வில் இரண்டு கொண்டது தண்டம்
தண்டம் இரண்டாயிரம் கொண்டது குரோசம்
குரோசம் இரண்டு கொண்டது கெவியூதி
கெவியூதி இரண்டு கொண்டது யோசனை
யோசனை நூறு கோடி கொண்டது பிருதிவி .தத்துவத்திலுள்ள ஓர் விரிவு. உயரமும் அதே அளவு.
இந்த பிரிதிவி தத்துவத்தில் 1000 கோடி அண்டங்கள் உண்டு. இதைக் கடந்த அப்பு தத்துவம் பன்மடங்கு விரிவும் உயர்ச்சியும் ஏற்றமும் உடையது. அப்பு தத்துவத்தைப் பற்ற தேயு முதல் பிரகிருதி வரை அண்டங்கள் பதின்மடங்கு விரிவும் உயர்ச்சியும் மிகுந்திருக்கும்.
பிரகிருதியைப் பற்ற இராகம் நூறுபாகம் விரிவும் உயர்ச்சியும் ஏற்றமும் கொண்டிருக்கும்.
இராகத்தைப் பற்ற வித்யா தத்துவம் நூறு மடங்கு விரிவும் உயர்ச்சியும் கொண்டிருக்கும்.
வித்யாதத்துவ வித்தையைப் பற்ற நியதி தத்துவம் நூறு மடங்கு விரிவும் உயர்ச்சியும் ஏற்றமும் கொண்டிருக்கும்.
நியதி தத்துவத்தைப் பற்ற காலத் தத்துவம் நூறு மடங்கு விரிவும் உயர்ச்சியும் கொண்டிருக்கும்.
காலத் தத்துவத்தைப் பற்ற கலா தத்துவம் 101 பதினாயிரம் விரிவும் உயர்ச்சியும் பெற்றிருக்கும்
கலா தத்துவத்தைப் பற்ற மாயை தத்துவம் கோடி விரிவும் உயர்ச்சியும் பெற்றிருக்கும்
மாயை தத்துவத்தைப் பற்ற சுத்தவித்தை தத்துவம் கோடியே பதினாயிரம் விரிவும் உயர்ச்சியும் பெற்றிருக்கும்
சுத்தவித்தை தத்துவத்தைப் பற்ற ஈச்சுரம் தத்துவம் இரண்டு இலட்சம் பாகங்கள் விரிவும் உயர்ச்சியும் பெற்றிருக்கும்
ஈச்சுரம் தத்துவத்தைப் பற்ற சாதாக்கியம் தத்துவம் மூன்று இலட்சம் பாகங்கள் விரிவும் உயர்ச்சியும் பெற்றிருக்கும்
நம் கண்ணுக்குத் தெரியாத எண்ணெற்ற அண்டங்கள் நம்மைச் சுற்றி இருக்கின்றன. இந்த அண்ட விரிவில் பிருதிவி தத்துவமாகிய நிவர்த்திக் கலையின் ஒரு தட்டில் தேங்காய் பரப்பியதுபோல் ஆயிரங்கோடி அண்டங்கள் இருக்கும்.
இந்த 108 புவனங்களுள் முதல் இரண்டு புவனங்கள் பிரம்மாண்டத்தின் மேல் இருக்கும். அடுத்த 10 புவனங்கள் புவியின்மேல் உயர இருக்கும். அடுத்த 10 புவனங்கள் புவியின் கீழ் இருக்கும். அடுத்த 10 புவனங்கள் புவியின் ஈசானத்தின்மேல் இருக்கும். அடுத்த 10 புவனங்கள் புவியின் வடக்கிலும், அடுத்த 10 புவனங்கள் புவியின் வாயு மூலையிலும் அடுத்த 10 புவனங்கள் புவியின் மேற்கிலும், அடுத்த 10 புவனங்கள் புவியின் நிருதி திக்கிலும், அடுத்த 10 புவனங்கள் புவியின் தெற்கிலும், அடுத்த 10 புவனங்கள் புவியின் அக்னி திக்கிலும், அடுத்த 10 புவனங்கள் புவியின் கிழக்கிலும் இருக்கும் இந்த பத்து திசைகளிலும் உள்ள நூறு புவனத்தில் நூறு உருத்திரர்களும், அவர்கள் புவனத்திற்கு மேல் காலாக்கினி உருத்திரர் புவனங்கள் ஆறும். அவற்றின்மேல் இரண்டுமாக நிவர்த்திக் கலையில் நூற்றெட்டு புவனங்கள் உண்டு.
இதன்மேல் பிரதிஷ்டா கலையில் பிரகிருதியினும் குணதத்துவத்தினும் இருக்கும் எட்டு புவனங்களுக்கும், புத்தி தத்துவத்திலிருக்கும் எட்டு புவனங்களுக்கும், அகங்கார தத்துவத்தில் இருக்கும் எட்டுப் புவனங்களுக்கும், மனதத்துவத்திலிருக்கும் புவனத்திற்கும், ஞானேந்திரியத்திலிருக்கும் புவனத்திற்கும் கன்மேந்திரியத்திலிருக்கும் புவனத்திற்கும், பூததன்மாத்திரையிலிருக்கும் எட்டு புவனங்களுக்கும் ஆகாய தத்துவத்திலிருக்கும் எட்டு புவனங்களுக்கும், வாயு தத்துவத்திலிருக்கும் எட்டு புவனங்களுக்கும், தேஜஸ் தத்துவத்திலிருக்கும் எட்டு புவனங்களுக்கும், இடையில் அப்பு தத்துவத்தில் பாரபூத டிண்டி முண்டி ஆஷாட புஷ்கர நைமிச பிரபாச அமரேசுவர புவனங்களின் மத்தகத்தில் இலகுளேசுவர புவனம் ஒளிமயமுற்றதாய் பிரகாசித்துக் கொண்டிருக்கும்.
இத்தகைய பெருமைமிகு சிவன் ஒவ்வொரு புவனத்திற்கும் ஒவ்வொரு மூர்த்தியாய் எழுந்தருளி அங்குள்ள உயிரினங்களுக்கு தக்கபடி திருவருள் புரிகின்றார். புவனங்கள் தோறும் எழுந்தருளும் வடிவம் இலகுளேசுவர மூர்த்தம்..

#####

ஓம்நமசிவய!

தாதை வலத்தால் அருள் கைக் கனியோய் போற்றி!
அன்பர் தமக்கான நிலைப் பொருளே போற்றி!
ஐந்துகரத்தனை முகப்பெருமாள் போற்றி!
நம்பியாண்டார்க்கு அருள் நலமே போற்றி!
கற்பகமே என் கருத்தே போற்றி!
கடைகண் அருள் நீ தருவாய் போற்றி!

வீணாதட்சிணாமூர்த்தி!

சிவபெருமான் தட்சிணாமூர்த்தியாய் எழுந்தருளியிருக்கும்போது யாழிசையில் வல்லவர்களாகிய தும்புரு, நாரதர், சுகர் ஆகியோர் திருக்கயிலைச் சென்று நந்தியம்பெருமானின் அனுமதி பெற்றுச் சிவனை வணங்கினர். சிவனின் பெருமைதனைக் கூறும் சாமவேதத்தை வீணையில் இயைந்து வாசிக்கவும், பாடவும், இன்னிசை ஞானத்தின் உண்மைகளை தங்களுக்குத் தெளிவுபெற விளக்கிட வேண்டினர்.
வில்லில் இழுத்துக் கட்டப்பட்ட நானினைச் சுண்டி கூட்டிக் குணத்தொனி எழுப்ப அதிலிருந்து தோன்றிய இசை இனிமையாக இருந்தது. பின் பெரிது சிறிதுமான விற்களை நானேற்றி மீட்ட பலவகையான இன்னோசைகள் உண்டாயின. படிப்படியாக வில்லை மாற்றம் செய்து யாழாக்கி இசை பொழிந்தான். யாழ் முதிர்ந்து வீணை வடிவம் பெற்றது. இசைக்குப் பிறப்பிடமாகிய யாழ் பேரியாழ் (21நரம்புகள்), மகரயாழ் (பத்தொன்பது நரம்புகள்), சகோடயாழ் (பதினான்கு நரம்புகள்), செங்கோட்டியாழ் (ஏழு நரம்புகள்) என நான்கு வகைப் படும். யாழின் உறுப்பாகிய 1.கோட்டுக்கு கருங்காலியும் கொன்றையும், 2.பத்தர்க்கு குமிழ், தணக்கு, முருக்கு ஆகியன சிறந்த மரங்கள். நீர்நிலை அருகில் இருக்கும் மரத்தில் மந்த சுரமும், மேட்டுப்பாங்கான பாலையில் இருந்த மரத்தில் மேல் ஸ்தாயில் ஏறிய சுரத்தையும், மருதம், குறிஞ்சி ஆகிய இடங்களில் உள்ள மரங்கள் நல்ல இனிய நாதத்தை வழங்கும். யாழ் நரம்புகள் தூய்மையுடையனவாக மயிர் தொகுதிகள் இல்லாதனவாக இருத்தலே நன்று.
தட்சிணாமூர்த்தியின் கரத்தில் உள்ளது வீணையாகும். நாரதரின் வீணை மகந்தி எனப்படும். கலைமகள் வீணை கச்சபீ எனப்படும். இவ்வீணைகளில் ஏழிசையை கூட்டி எழுப்புவதே பண்ணிசையாகும். எழிசை என்பது குரல், துத்தம், கைக்கிளை, உழை, இளி, விளரி, தாரம் என்பன. இவற்றின் இசை சங்கு, குயில், யாணை, மயில், புரவி, அன்னம், காடை முதலியன எழுப்பும் ஓசைக்கு இனையானதாக இருக்கும். இவற்றிற்குரிய தெய்வங்கள் பிரமன், ஆதிரையான், பாரத்துவாசன், முருகன், அங்காரகன், பாற்கரன், காசிபன் ஆகியோர்.
இவ்வாறு தோன்றும் இசையை பண்ணில் அமைத்து யாழிலும் வீணையிலும் இசைத்தால் கல்லும் உருகும். எனவே ஏழிசை இறைவனோடு இசைவிப்பதற்கு உரியது. இறைவன் இசைமயமானவன். கயிலைநாதர் உணர்த்தியருளிய பண்ணிசைகளின் இலக்கணத்தின்படி நாரதர், தும்புரு, சுகர் முதலான முனிவர்கள் வீணாகானத்தினால் சாமவேதம் பாடி மகிழ்ந்தனர்.
வீணையை வைத்துக் கொள்வதற்கேற்ப வீணையின் தலை பகுதியை இடது கையினால் பற்றி, இடக்கரத்தை உயர்த்தி கீழ்ப் பகுதியை வலது கையில் பற்றி வலக்கரத்தை தாழ்த்தி வைத்திருப்பார். வீணையின் ஒலி எழுப்பும் பகுதியை வலது தொடையின் மீது வைத்து பின் வலக்கரம் வீணையை மீட்ட, முகம் சந்தர்ஷ்ண முத்திரையுடைய கரத்தை நோக்கியிருக்க பல்வேறு விலங்குகள், பிராணிகள், சித்தர், வித்தியாதரர், கின்னரர், பூதங்கள் பலரும் சூழ்ந்திருக்க ஆலமரத்தின் கீழ் அமர்ந்திருப்பர். இடக்கால் உக்குடிகாசன அமைப்பும் வலக்கால் தொங்கியும் அதனடியில் முயலகன் படுத்திருக்க இருப்பர். வீணாதட்சிணாமூர்த்தி!
வீணையேந்திய தென்முகக் கடவுள். காட்சி: திருமறைக்காடு, நாகலாபுரம், மேலப் பெரும்பள்ளம், ஓரத்தநாடு, காஞ்சி கயிலாசநாதர், நஞ்சன்கூடு (கர்நாடகம்) சீரங்கப் பட்டிணம் (கர்நாடகா) ஆகிய கோவில்கள்.

#####

ஓம்நமசிவய!

காப்பாய் மூலப்பொருளே போற்றி!
பிறர்க்கெலாம் புகலிடம் ஆளாய் போற்றி!
புகல்தனக்கு இல்லா பொருளே போற்றி!
வித்தைகள் பிறக்கும் இடமே போற்றி!
விக்கின சமர்த்த விநாயகர் போற்றி!
தம்பி தனக்காக வனத்தணைந்தாய் போற்றி!

யோகதட்சினாமூர்த்தி!

சிவபெருமான் பிரம புத்திரர்கள் சனகன், சனந்தனன், சனாதனன், சனத்குமாரன் ஆகிய நான்கு முனிபுங்கவர்களுக்கும் மெய்ப் பொருளைச் சொல்லாமல் சொல்லி சின்முத்திரையால் விளக்க சிவஞானபோதத்தை உணர்ந்து இன்புற்று புலனடக்கமும், மன அமைதியும் பெற்று மேலும் சிவபோதம் வேண்டுமென்று பெருமானிடம் கேட்டு ஒரே நிலையில் மனம் நிற்பதற்குரிய யோகமார்க்கத்தை போதிக்க வேண்டினர்.
ஆன்மாவாகிய அரசன் வாழ்ந்து வரும் தூல உடல் ஐம்பூதங்களாலாகிய ஒரு தேரில் மனம் என்ற குதிரையால் கட்டப்பட்டுள்ளது. குதிரையின் கடிவாளத்தை அறியாமை எனும் சாரதியிடம் கொடுத்தால் அவன் அத்தேரையும் அதில் அமர்ந்திருக்கும் ஆன்மா என்ற அரசனையும் ஐம்புலன்களாகிய ஆழ்ந்த குழிகளில் தள்ளி துன்பத்தில் ஆழ்த்திவிடுவான். அறிவு எனும் நல்ல சாரதியிடம் கொடுத்தால் தேர் இனிமையாக மேடு பள்ளங்களில் துயர்ப்படாமலும் அமைதியாக செல்வதால் மன அரசன் இன்புறுவான்.
மனத்தை தீய வழிகளில் செலுத்தாமல் நல்ல வழியில் செலுத்தினால் ஆன்மா பேரின்பப் பெருவாழ்வில் திளைத்து மகிழும். அதற்கு யோக வழி சிறந்தது. சிறந்த பயிற்சியினால் மட்டுமே அது சாத்தியம். உலக நடப்புகளில் ஈடுபடத் துடிக்கும் மனத்தை வலிய இழுத்து தனக்கு விருப்பமுடைய ஒரு பொருளில் நிலையாக நிறுத்துவது யோகம். பயிற்சி முதிர்ச்சியடைந்தால் அது மேன்மையடையும். யோகம் இமயம், நியமம், ஆசனம், பிராணாயாமம், பிரத்தியாகாரம், தாரணை தியானம், சாமதி என எட்டு வகைப்படும். இவை எல்லாவற்றையும் பயில குருவின் ஆசியும் ஆலோசனையும் அவசியம் தேவை.
இயமம்- ஐம்பொறிகளையும், மனத்தையும் கொல்லாமை, உண்மை, கள்ளாமை, காமம், இன்மை, பொறுமை, உறுதியுடைமை, தயை, நேர்மை, அளவறிந்து உண்ணல், தூய்மை ஆகிய பத்தையும் கடைபிடித்து தீய வழிகளில் செல்லவிடாமல் நல்ல வழியில் செலுத்துவதாகும்.
நியமம்- இயமத்தால் ஏற்படும் நற்செயல்கலைச் செய்து கொண்டு தவம், மகிழ்ச்சி, இறை நம்பிக்கை, தானம், சிவபூசை, சித்தாந்த சிரவணம் (குருவிடமிருந்து சமய கருத்துக்களைக் கேட்டுச் சிந்திப்பது). வெட்கம், நற்புத்தி, ஜபம், விரதம் ஆகியவற்றிற்கு கட்டுப்படுதல் நியமம் எனப்படும். .
ஆசனம்- இறைவனைத் தியானிக்க உடல் அசையாமலும் வளையாமலும் இருக்க உடலைக் கட்டுப் படுத்திக் கொண்டு வீற்றிருப்பது 108 வகையாக இருந்தாலும் மிகச் சிறந்தது சுகாசனம், வீராசனம், பத்மாசனம், வீரபத்மாசனம், சிம்மாசனம், குக்குடாசனம், மயூராசனம், சுவஸ்திகம் ஆகிய 8 ஆசனங்கள்.
பிராணாயாமம்- உடலுக்கு இயன்ற ஆசனத்தை அமைத்துக் கொண்டு முறைப்படி சுவாசத்தின் இயற்கையான போக்குவரத்துகளை தடுத்து அடக்குவது பிராணாயாமம். அது ரேசக, பூரக, கும்பகம் எனப்படும்.
பிரத்தியாகாரம்- மெய், வாய், கண், மூக்கு, செவி என்ற ஐம்பொறிகளின் செயல்களான சுவை, ஒளி, ஊறு. ஓசை. நாற்றம் ஆகியவற்றில் செல்லும் அறிவை அவ்வாறு செல்லவொட்டாமல் தடுத்து திருப்பி மனத்திடம் சேர்த்து முன்பு அடக்கப்பட்ட பிராணவாயுவையும் அசையாமல் இருக்கும்படி பயிற்சி செய்தல் பிரத்தியாகாரம்..
தாரணை- மனத்தின் எண்ணங்களை விலக்கி அதனை உடம்பில் சக்தி வடிவமாக விளங்குகின்ற ஏழு சக்கரங்களில் நிலைப் பெறச்செய்து அவற்றில் இறைவடிவத்தை தோன்றச் செய்து ஆனந்த மடைதல் தாரணை.
தியானம்- புலன்களை வெளியே செல்ல விடாமல் மனத்துடன் சேர்த்து அந்த மனத்தினால் இதய தாமரையில் வீற்றிருக்கும் இறைவடிவத்தை சிந்திப்பது தியானம்.
சமாதி- புறப்பொருள்களின் மேலுள்ள ஆசைகளை ஒடுக்கி இறைவன் மேல் அன்பைச் செலுத்தி சுழுமுனை நாடிவழி சென்று கும்பகம் செய்து சிவத்துடன் இரண்டறக் கலத்தலே சமாதி. இது கைகூடினால் பிறப்புமில்லை. இறப்புமில்லை.
இந்த உலகிலுள்ள இயங்கியற் பொருள், நிலையியற் பொருள் ஆகிய எல்லாவற்றிலும் எல்லா புவனங்களிலும் வியாபித்திருக்கும் இறைவனை உணர்ந்து யோக சாதனங்களைப் புரிந்து அவற்றால் அறிவானந்தமாக விளங்குவீர்கள் என அருள்புரிந்தார். சனகாதி முனிவர்களுக்கு புரியும்படியாக யோக முறையைக் கற்பிக்கத் தானே யோகநிலை காட்டிய திருவுருவமே யோகதட்சிணாமூர்த்தி தவநிலைக் கடவுள்.
முதல்வகையாக சுவஸ்திகாசன அமைப்பில் இரு காலகளும். முன்இடக்கை மடிமீது யோக அமைப்பில். முன் வலக்கை மார்புக்கருகில் யோக முத்திரையுடன். பின் வலக்கை உருத்திராக்கமாலையுடன், பின் இடக்கையில் தாமரையுடன் அவரது பார்வை மூக்கின் நுனியில் பதிந்திருக்கும். முனிவர்கள் சுற்றி அமர்ந்திருப்பர்.
இரண்டாம்வகை- இடக்காலை வளைத்து உத்குடிகாசனத்தில், உடலையும் இடக்காலையும் யோக பட்டம் மூடியிருக்கும். வலக்கால் கீழே தொங்கியிருக்கும். இடக்காலின் வளைந்த முழங்கால்மீது முன் இடக்கரத்தை நீட்டி அமர்ந்திருப்பர்.
மூன்றாம்வகை- இரு கால்களும் வளைந்து குறுக்கே செங்குத்தாக அதனைச் சுற்றி யோகப் பட்டம். இரு கைகளையும் நீட்டி முழங்கால்கள் மீது வைதிருப்பார். பின் வலக்கரத்தில் உத்திராக்க மாலையும், பின் இடக்கரத்தில் கமண்டலமும் இருக்கும். சடைகள் சடாமண்டலமாக பிறை, நாகத்துடன் அமைந்திருக்கும்.
காட்சி: தக்கோலம் (அரக்கோணம்-வட்டம்), யோகதட்சிணாமூர்த்தி (மயிலாடுதுறை), ஹேமாவதி (ஆந்திரா), எலிமியன் கோட்டூர், மயூரநாதசுவாமி (மயிலாடுதுறை), எறும்பூர் (சேத்தியா தோப்பு)

#####

ஓம்நமசிவய!

அருள்வழி காட்டி ஆட்கொள் போற்றி!
தத்துவ நிலையைத் தருவாய் போற்றி!
வித்தக விநாயக விரை கழல் போற்றி!
பால்நிலா மருப்புக் கரத்தானே போற்றி!
பாசாங்குசப் படை தாங்குவாய் போற்றி!
கரிசினேற் இரண்டு கரத்தனே போற்றி!

சரப மூர்த்தி- சிம்மக்ன மூர்த்தி / நரசிம்ம சம்ஹாரர்!

இரணயகசிபு என்ற அசுரன் சிவபிரானை நோக்கித் தவமிருந்து, சுரர்கள், நரர்கள், யட்சகர்கள், தேவர்கள், விலங்குகள், பறவைகள், தாவரங்கள் மற்றும் பஞ்ச பூதங்களாலும் பகலிலும், இரவிலும், வானத்திலும், பூமியிலும், வீட்டிற்கு உள்ளேயும், வெளியேயும் எவ்வித ஆயுதங்களாலும் மரணமடையாத வரம் வேண்டிப்பெற்றான்.
இப்படி வரம் பெற்றதனால் செருக்குற்று தன்னைத் தவிர யாரையும் தெய்வமாக வணங்கக் கூடாது என்று மக்களை துன்புறுத்தினான். மறுத்த தன் மகன் பிரகலாதனை பலவாறாக துன்புறுத்தலானான். அவற்றில் தோல்விகண்டதால் அவன் வணங்கும் கடவுளைத் தனக்கு காட்ட கேட்க பிரகலாதன் அங்கிருந்த தூண் ஒன்றைக் காட்டி தூணிலும் இருப்பார் துரும்பிலும் இருப்பார் என்றான். சினம் கொண்ட இரணியகசிபு கதையால் தூணைத்தட்ட அத்தூணிலிருந்து கூரிய நகங்களுடன் அழல் உமிழும் விழிகளுடன் மனித விலங்காய் நரசிம்மர் வெளிவந்தார்.
இரவும் பகலும் அல்லாத அந்திப் பொழுதில் வீட்டிற்கு உள்ளேயும் வெளியேயும் இல்லாமல் வீட்டு வாயிற்படியில் வானமும் பூமியும் அல்லாத மடிமீது இருத்தி மனிதர்களும் விலங்குகளும், பறவைகளும் அல்லாத மனித மிருகவடிவில் எந்த விதமான ஆயுதங்களின்றி தன் கூரிய நகங்களால் இரணியகசிபுவின் வயிற்றைக் கிழித்து அவைனைக் கொன்றார். அதன் பின்னரும் அந்த உக்கிரம் தனியாமல் இருக்க உயிர்களுக்கு துன்பமானது.
இதை நான்முகன் சிவபிரானுக்குச் சொல்ல அவர் பல்வேரு வழிகளை கடைப் பிடித்தும் நரசிம்மரின் ஆவேசம் அடங்காததால் பறவை, விலங்கு, மனிதன் ஆகிய மூன்றின் கலவையாக சர்வ வல்லமை பொருந்திய சரபப்பறவை உருவம் கொண்டு நரசிம்மரை அடக்கினார்.
திருமேனி பொன் நிறமுடைய பறவை, மேல் நோக்கிய இரு இறக்கைகள், சிவந்த இரு கண்கள், எட்டு கால்கள், விலங்கினுடைய வால், மனித உடல், சிம்மத்தின் தலை, மகுடத்துடன் பத்து தந்தங்களையும், மடியில் நரசிம்மத்தின் உடலைத் தாங்கி காண்போருக்கு அச்சம் விளைவிக்கும் தோற்றத்தில் காட்சி. ஸ்ரீசரபரின் மூன்று கண்கள் சூரியன், சந்திரன், அக்னி. நாக்கு பாதவலை, இறக்கை காளி மற்றும் துர்க்கை, நகங்கள் இந்திரன், வயிறு காலாக்கினி, தொடை காலன் மிருத்யு, இதயத்தில் பைரவரும், தலையில் கங்கை, தொடையில் நரசிம்மரை கிடத்தியவாறு காட்சி.
தீ, நில நடுக்கம், மண்மாரி, இடி, புயல், மின்னல், ஆகிய சீற்றங்கள் பேராபத்துக்கள் நீங்கவும், பரிகாரம் செய்ய முடியாத துன்பம், மருத்துவர்களால் குணப்படுத்த முடியா நோய் நீங்கவும், பைத்தியம், விஷபயம், பூத –பிரேத- பைசாச உபாதைகள் நீங்கவும் ஸ்ரீ சரபரை வழிபடுதல் சிறப்பு.
மாயையும் தீவினைகள் நீங்கச் செய்பவர். இரண்யகசிபை கொன்ற நரசிம்மரின் ஆவேசம் அடங்க சர்வ வல்லமை பொருந்திய சரபப்பறவை வடிவம்-சரப மூர்த்தி- சிம்மக்ன மூர்த்தி / நரசிம்ம சம்ஹாரர்!. காட்சி: துக்காச்சி (குடந்தை) தாராசுரம், திருபுவனம், மாடம்பாக்கம் (சென்னை), பூவிருந்தவல்லி- வைத்திய நாதசுவாமி. சோழிங்கநல்லூர், சிதம்பரம், கபாலீசுவரர் (சென்னை), திருவண்னாமலை, மதுரை, குமரன்குன்றம் (சென்னை) சேலையூர்- கந்தாஸ்ரமம். ஆகிய கோவில்கள்.

#####