ஓர் ஞானியிடம் ஒருவர் தனது குறைகளைச் சொல்லி அதிலிருந்து விடுபட வழிவகைகளைக் கேட்டுத் தெரிந்தார். சில நாட்கள் கழித்து மீண்டும் வந்து சில சந்தேகங்களைக் கேட்டுணர்ந்தார். இன்னும் சில நாட்கள் கழித்து வந்து ஐயனே! எனக்கு எல்லாம் மறந்துவிட்டது. மீண்டும் ஒருமுறை எனது குறைகளிலிருந்து விடுபட வழி சொல்லுங்கள் என்றார்.
    ஞானி விளக்கமாக வழிமுறைகளைச் சொன்னார். நான் இப்படி திரும்ப திரும்ப உங்களக் கேட்பது உங்களுக்கு உபத்திரமாக இல்லையா என்றான். ஞானி அவனிடம், அங்கிருந்த எரியும் விளக்கை எடுத்து எரியாத விளக்கை ஏற்றச் சொன்னார். அவனும் அப்படியே செய்தான்.
    அப்போது ஞானிசொன்னார், ‘இந்த முதல் விளக்கிலிருந்து மற்ற விளக்குகளை ஏற்றியதால் இந்த விளக்குக்கு ஏதும் நஷ்டமில்லை’ அதைப்போன்றே எத்தனை முறை என்னை நாடினாலும் எனக்கு எந்த துயரமும் கிடையாது என்றார். என்னே அன்பு மனம்!