ஆற்றின் கரையில் காலைகடன்களை முடித்து தன் சீடர்களுடன் குளித்துக் கொண்டிருந்தார் ஓர் ஞானி. அப்போது ஓர் சீடனுக்கு சந்தேகம் எழவே அதைபற்றி விளக்கம் கேட்டான். அவன் கேட்டது, மகிழ்ச்சி, துக்கம் இரண்டிற்கும் அடிப்படைக் காரணம் என்ன என்பதாகும்.
    ஞானி அங்கிருந்த தன் சீடர்களை நோக்கி ஆற்றில் வெள்ளம் கரை புரண்டு ஓடிக் கொண்டிருக்கின்றது. இதைப் பற்றி நீங்கள் என்ன நினைக்கின்றீர்கள் என்றார். சிலர் மழை பெய்ததால் வெள்ளம் கரைபுராண்டு வருகின்றது. வயல்களுக்கு நீர் கிடைக்கும் விவசாயம் நன்றாக இருக்கும். மக்களுக்கு குடிநீர் பிரச்சனை இருக்காது. இது ஓடும் நிலங்கள் செழிப்பாக இருக்கும் என்றனர்.
    சில சீடர்கள் இந்த திடீர் மழை வெள்ளத்தால் எவ்வளவு தாவரங்கள், மரங்கள் அழிந்திருக்கும். கால்நடைகள் மனிதர்கள் எவ்வளவு துன்பப் பட்டிருப்பார்கள் என வருத்தப்பட்டனர்.
    ஞானி சொன்னார். மழை பெய்ததால் ஏற்படும் வெள்ளத்தினால் இன்பமும் இருக்கும், துன்பமும் இருக்கும். ஒரே வெள்ளக்காட்சி உங்கள் ஒவ்வொருவரையும் வேறு வேறாக நினைக்கவைத்துள்ளது. இந்த வித்தியாசமான எண்ணங்கள் உங்களின் மனதைப் பொருத்தது. ஒரே நிகழ்வு ஒரு மனதில் இன்பத்தையும், வேறுஒருமனதில் துன்பத்தையும் தோற்றுவிக்கக் கூடியது என்றார்.