ஒரு குருகுலப் பள்ளியில் படிக்கும் மாணவர்களில் ஒருவன் வேறொரு மாணவனின் பெருளை திருடி விட்டான். அவனை குரு முன் நிறுத்த அவர் அவனைத் தடவிக் கொடுத்து "திருட்டு தவறு" என அன்புடன் உரைக்கிறார். புரிந்ததா? எனக் கேட்டு இனி இவன் திருடமாட்டன்! என மற்ற மாணவர்களிடம் சமாதானம் கூறி அனுப்பி விட்டார். மீண்டும் இதே தவறை அவன் செய்ய மற்ற மாணாக்கர்கள் மடத்தை விட்டு வெளியேற்ற விரும்பினார்கள். அவனுக்கு குரு மீண்டும் அறிவுரை கூற இந்த அனுகுமுறையை இம்முறை ஏற்கத்தயாராக இல்லாத மாணவர்கள் அவனை வெளியேற்றாவிடில் அனைவரும் வெளியேறி விடுவதாக கூறினார்கள். சரி போங்கள் என அமைதியாக குரு சொன்னார். ஏன் திருடக்கூடாது என்பது உங்களுக்கு நன்கு புரிந்து விட்டது. நீங்கள் எங்கு சென்றாலும் சரியாக இருப்பீர்கள். உங்களுக்கு நான் அவசியமில்லை. இவனுக்கு நல்லது கெட்டது தெரியவில்லை. அதைப் புரியவைப்பதுதான் எனது கடமை. இவனுக்கு இதை நன்கு புரியவைக்க நான் அவசியம் தேவை. வெளியே அனுப்ப முடியாது என்ற குருவின் கருணை அன்பைக் கண்ட மாணவர்கள் மன்னிப்பு கேட்டனர். திருட்டு மாணவனின் மனதை குருவின் கருணை மாற்றியது. குரு எல்லாம் போதிப்பவர் மட்டுமல்ல, கனிவும் கருணையும் காட்டத் தெரிந்தவர்தான் உண்மையாண குரு.